Franciszkański Zakon Świeckich
Początki Franciszkańskiego Zakonu Świeckich sięgają wieku XIII, w którym św. Franciszek wychodząc naprzeciw potrzebom Kościoła i ludzi świeckich żyjących w rodzinach, zaproponował im nową formę życia ideałami Ewangelii, nazywając ich Braćmi i Siostrami od Pokuty, Trzecim Zakonem albo Tercjarzami.
REGUŁĄ ich życia jest zachowywanie Ewangelii Jezusa Chrystusa przez naśladowanie św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi.
W ciągu wieków do zakonu tercjarzy św. Franciszka należało wielu władców i ludzi szlachetnie urodzonych, jak np. św. Elżbieta Węgierska czy św. Ludwik, a także papieży.
Pierwsze wspólnoty tercjarskie powstawały na ziemiach polskich przy klasztorach franciszkańskich we Wrocławiu i Krakowie w XIII w. Najbardziej dynamicznym okresem rozwoju tercjarstwa franciszkańskiego były lata międzywojenne (1918-1939). Świadczył o tym kilkusettysięczny stan osobowy. Kryzys w rozwoju zakonu nastąpił w latach okupacji niemieckiej i terroru stalinowskiego. Obecnie wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich rozsiane są na całym terenie Polski, działając przy klasztorach i kościołach franciszkańskich trzech gałęzi oraz parafiach prowadzonych przez księży diecezjalnych. W Polsce istnieje 16 regionów, w których około 17 000 członków skupionych jest w blisko 600 wspólnotach.
Patronką FZŚ w Polsce jest bł. Aniela Salawa (tu może link z odnośnikiem do jakiegoś dobrego życiorysu)
odbywają się dziewiątego i dziewiętnastego dnia każdego miesiąca o godz. 16:15 w sala św. Maksymiliana (klasztor franciszkanów)
